ਪੜ੍ਹਦਾ ਮਸਾਂ ਹੀ ਆਖਰੀ ਪੰਨੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ
ਸਰਦਲ ਤੇ ਅਗਲੇ ਰੋਜ਼ ਦੀ ਅਖ਼ਵਾਰ ਆ ਗਈ
ਹਰ ਸ਼ਾਮ ਪਿਛਲੀ ਰਾਤ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ’ਚ ਡੁੱਬ ਗਈ
ਹਰ ਰਾਤ ਨਵਿਆਂ ਸੁਪਨਿਆਂ ਦੀ ਡਾਰ ਆ ਗਈ
ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਸ਼ਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਥੱਲੇ ਸੀ ਘੁੱਟੀ ਹੋਈ
ਇਹ ਚੀਕ ਕਿੱਦਾਂ ਦਿਲ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ
ਲੰਘਦੇ ਹਵਾ ਦੇ ਬੁੱਲਿਆਂ ਗਲ਼ ਪੈਣ ਨੂੰ ਫਿਰੇ
ਸੁਣਿਆਂ ਚਮਨ ਨੇ ਸ਼ੋਰ ਸੀ ਕਿ ਬਹਾਰ ਆ ਗਈ
ਡੁੱਬ ਕੇ ਮਰਨ ਦਾ ਠੀਕ ਸੀ ਸੋਹਣੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ
ਕਿੰਨਿਆਂ ਝਨਾਵਾਂ ਤੋਂ ਕਹਾਣੀ ਪਾਰ ਆ ਗਈ
ਇਹ ਲੋਚਦੀ ਸ਼ਾਇਦ ਕਿ ਕੋਈ ਰੌਸ਼ਨੀ ਮਿਲ਼ੇ
ਘਰ ਦਾ ਦੀਆ ਵੀ ਝੀਲ ਉੱਤੇ ਤਾਰ ਆ ਗਈ।
-ਸੰਗਤਾਰ