ਜਦੋਂ ਜੰਗ ਸ਼ੋਹਰਤਾਂ ਦੀ ਮਨ ਹਾਰ ਜਾਵੇਗਾ
ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਵੇਖੀਂ! ਕਿੰਨਾ ਚੇਤਾ ਆਵੇਗਾ
ਫੋਕੀ ਹਮਦਰਦੀ ਨਾ ਪੰਡੀਂ ਸਾਂਭੀ ਜਾਵੇਗੀ
ਘੁੱਟ ਨੰਗੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ਼ ਕੌਣ ਤੈਨੂੰ ਲਾਵੇਗਾ
ਛੋਟੇ ਛੋਟੇ ਕਰਕੇ ਮਜ਼ਾਕ ਗਿੱਲੇ ਹੱਥਾਂ ‘ਚੋਂ
ਫਾੜੀਆਂ ‘ਚ ਕੱਟੇ ਖੱਟੇ ਸੇਬ ਕੌਣ ਖਾਵੇਗਾ
ਬੀਤਿਆਂ ਜੁਗਾਂ ਦੇ ਕਿੱਸੇ ਸੁਣੇ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰ
ਕੌਣ ਕਿੱਸਾ ਸਾਡਾ ਭਲਾ ਕਿਸ ਨੂੰ ਸੁਣਾਵੇਗਾ
ਫੁੱਲ ਸੁੱਕ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਬੂਟਾ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇਗਾ
ਪੁੱਟ ਬਾਗ ਏਥੇ ਕੋਈ ਕੋਠੀਆਂ ਬਣਾਵੇਗਾ
ਕੋਠੀਆਂ ਦੇ ਵਿਹੜਿਆਂ ‘ਚ ਲਾਏ ਗਏ ਬਦੇਸ਼ੀ
ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ
ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਧਸ ਜਾਣੇ ਲਾਵਾ ਬਣ ਰੰਗ
ਅੰਬਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਸਮਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲ਼ਾ ਲਾਵੇਗਾ
ਦੁਨੀਆਂ ਉਜਾੜ ਸਾੜ ਸੁਪਨੇਂ ਸੁਨਹਿਰੀ
ਕਹਿਰ ਵੀ ਇਹ ਸੀਨੇ ਵਾਲ਼ੀ ਅੱਗ ਨਾ ਬੁਝਾਵੇਗਾ
ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਪਈ ਅੱਜ ਦਿਲ ‘ਚ ਤਰੇੜ
ਸਮੇਂ ‘ਚ ਤਰੇੜਾਂ ਟੁੱਟਾ ਦਿਲ ਵੇਖੀਂ ਪਾਵੇਗਾ
ਸੂਰਜ ਦਾ ਦੀਵਾ ਜਦੋਂ ਜਲ਼-ਬੁਝ ਜਾਵੇਗਾ
ਮੇਰੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਵੇਖੀਂ! ਕਿੰਨਾ ਚੇਤਾ ਆਵੇਗਾ
-ਸੰਗਤਾਰ
Roman Transliteration:
kinnā cētā āvēgā
jadōṅ jaṅg shōhratāṅ dī man hār jāvēgā
mērīāṅ gallāṅ dā vēkhīṅ! kinnā chētā āvēgā
phōkī hamdardī nā paṇḍīṅ sāmbhī jāvēgī
ghuṭṭ naṅgē sīnē nāḷ kauṇ tainūṅ lāvēgā
chhōṭē chhōṭē karkē mazāk gillē hatthāṅ ‘chōṅ
phāṛīāṅ ‘ch kaṭṭē khaṭṭē sēb kauṇ khāvēgā
bītiāṅ jugāṅ dē kissē suṇē nē hazār
kauṇ kissā sāḍā bhalā kis nūṅ suṇāvēgā
phull sukk jāvēgā tē būṭā mukk jāvēgā
puṭṭ bāg ēthē kōī kōṭhīāṅ baṇāvēgā
kōṭhīāṅ dē vihṛiāṅ ‘ch lāē gaē badēshī
būṭiāṅ nūṅ tērā supanā vī nahīṅ āvēgā
miṭṭī vich dhas jāṇē lāvā baṇ raṅg
ambrāṅ nūṅ agg samāṅ āuṇ vāḷā lāvēgā
dunīāṅ ujāṛ sāṛ supnēṅ sunahirī
kahir vī ēh sīnē vāḷī agg nā bujhāvēgā
nikkī jihī paī ajj dil ‘ch tarēṛ
samēṅ ‘ch tarēṛāṅ ṭuṭṭā dil vēkhīṅ pāvēgā
sūraj dā dīvā jadōṅ jaḷ-bujh jāvēgā
mērīāṅ gallāṅ dā vēkhīṅ! kinnā cētā āvēgā
-saṅgtār
bahut wadiya bai ji!! really nice!!
jioda reh sangtar shian…………
very nice bhaji jeonde raho………………………………………………………………………
vadiya 22
ਫੁੱਲ ਸੁੱਕ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇ ਬੂਟਾ ਮੁੱਕ ਜਾਵੇਗਾ
ਪੁੱਟ ਬਾਗ ਏਥੇ ਕੋਈ ਕੋਠੀਆਂ ਬਣਾਵੇਗਾ
ਕੋਠੀਆਂ ਦੇ ਵਿਹੜਿਆਂ ‘ਚ ਲਾਏ ਗਏ ਬਦੇਸ਼ੀ
ਬੂਟਿਆਂ ਨੂੰ ਤੇਰਾ ਸੁਪਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗਾ….
ਵਾਹ ਬਾਈ ਜੀ ਵਾਹ…ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਹੀਂ…
Shahmukhi Transliteration:
کنا چیتا آویگا
جدوں جنگ شوہرتاں دی من ہار جاویگا
میریاں گلاں دا ویکھیں! کنا چیتا آویگا
پھوکی ہمدردی نہ پنڈیں سامبھی جاوے گی
گھٹّ ننگے سینے نال کون تینوں لاویگا
چھوٹے چھوٹے کرکے مذاق گلے ہتھاں ‘چوں
پھاڑیاں ‘چ کٹے کھٹے سیب کون کھاویگا
بیتیاں جگاں دے قصے سنے نے ہزار
کون قصہ ساڈا بھلا کس نوں سناویگا
پھلّ سکّ جاویگا تے بوٹا مکّ جاویگا
پٹّ باغ ایتھے کوئی کوٹھیاں بناویگا
کوٹھیاں دے وہڑیاں ‘چ لائے گئے بدیشی
بوٹیاں نوں تیرا سپنا وی نہیں آویگا
مٹی وچّ دھس جانے لاواں بن رنگ
امبراں نوں اگّ سماں آؤن والا لاویگا
دنیاں اجاڑ ساڑ سپنیں سنہری
قہر وی ایہہ سینے والی اگّ نہ بجھاویگا
نکی جہی پئی اج دل ‘چ تریڑ
سمیں ‘چ تریڑاں ٹٹا دل ویکھیں پاویگا
سورج دا دیوا جدوں جل-بجھ جاویگا
میریاں گلاں دا ویکھیں! کنا چیتا آویگا
-سنگتار